
TU BYŁO TU STAŁO. ŚRÓDMIEŚCIE POŁNOCNE
Czy tak jak my kochacie „Tu było tu stało” i z niecierpliwością czekacie na ich kolejne posty. A co powiecie na to, że po wakacjach Patrycja Jastrzębska – pomysłodawczyni całej inicjatywy na stałe zagości w Fotoplastikonie Warszawskim. Raz w miesiącu wybierzemy się do innej dzielnicy i przyjrzymy budynkom, które bezpowrotnie zniknęły z przestrzeni miasta. W III edycji urodzinowego tygodnia Fotoplastikonu Warszawskiego zapraszamy na przedpremierowe spotkanie dotyczące Śródmieścia Północnego. Uwaga! Liczba miejsc ograniczona. Zapisy na rejestracjafw@1944.pl.
Tu było, tu stało. Śródmieście Północne.
Zmiany, które zaszły w przestrzeni Warszawy po 1989 r. w pierwszej kolejności i największym stopniu dotknęły tereny ścisłego centrum miasta. Tu ziemia pod inwestycje była najbardziej pożądana, a zatem też najdroższa. Budzący się kapitalizm zachłannie pożerał kolejne budynki – szczególnie chętnie te, które narodziły się w poprzedniej, peerelowskiej epoce. Miały tego pecha, że stały zazwyczaj na intratnych działkach. Ich architektura, choć obecnie ceniona, w tamtym okresie raziła swoimi „złymi konotacjami”. Kojarzyła się bowiem z poprzednim, komunistycznym systemem, o którym chcieliśmy jak najszybciej zapomnieć, zachłannie chłonąc to, co napływało do nas z upragnionego “Zachodu”, od którego przez tyle dekad byliśmy odcięci żelazną kurtyną. Jednak budynki powojennego modernizmu to nie jedyne obiekty, które ucierpiały w starciu z wielkim kapitałem, przy jednoczesnej kapitulacji miejskiej planistyki. Opowieść o przemianach w krajobrazie Warszawy po 1989 r. rozpoczniemy od Śródmieścia Północnego – gdzie straty w tkance miejskiej były wyjątkowo dotkliwe.
Patrycja Jastrzębska
Autorka inicjatywy, założycielka strony na Facebooku „Tu było, tu stało”. Historyczka sztuki, absolwentka Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego. Animatorka kultury działająca w obszarze dziedzictwa architektonicznego oraz przestrzeni miejskiej Warszawy. Autorka publikacji „Tu było, tu stało. Znikająca architektura Warszawy po 1989 r.”, „Tu było, tu stało. Przekształcenia w architekturze Warszawy po 1989 r.” oraz artykułów z dziedziny architektury, zabytków i sztuki współczesnej (m.in. “Newsweek”, “Architektura murator”, “Obieg”). Inicjatorka licznych akcji społecznych i edukacyjnych, m.in. „Poszukiwania dziewczynki ze zdjęcia na tle getta z 1946 r.“, „Przypadek miasto – warsztaty z miasta dla dzieci i dorosłych“, „Moje miasto Warszawa – warsztaty architektoniczne“. Prezeska Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Mazowieckiej MASŁAW.
Autorka inicjatywy, założycielka strony na Facebooku „Tu było, tu stało”. Historyczka sztuki, absolwentka Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego. Animatorka kultury działająca w obszarze dziedzictwa architektonicznego oraz przestrzeni miejskiej Warszawy. Autorka publikacji „Tu było, tu stało. Znikająca architektura Warszawy po 1989 r.”, „Tu było, tu stało. Przekształcenia w architekturze Warszawy po 1989 r.” oraz artykułów z dziedziny architektury, zabytków i sztuki współczesnej (m.in. “Newsweek”, “Architektura murator”, “Obieg”). Inicjatorka licznych akcji społecznych i edukacyjnych, m.in. „Poszukiwania dziewczynki ze zdjęcia na tle getta z 1946 r.“, „Przypadek miasto – warsztaty z miasta dla dzieci i dorosłych“, „Moje miasto Warszawa – warsztaty architektoniczne“. Prezeska Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Mazowieckiej MASŁAW.
TU BYŁO TU STAŁO to inicjatywa, która narodziła się z refleksji nad jakością przemian w architekturze Warszawy po 1989 r. Zajmują się warszawską przestrzenią miejską, tym co „było i stało” oraz tym, co powstało na tym miejscu. Od kilku lat śledzą zmiany, jakie zaszły i zachodzą w przestrzeni stolicy, a także dokumentują je na internetowej mapie. Piszą o Warszawie – jej architekturze, blaskach i cieniach, zabytkach i ich ochronie, historii, ciekawych wydarzeniach.
Przyglądają się wybranym przekształceniom i wyburzeniom warszawskich obiektów po 1989 r. i pytają o nasz stosunek do dziedzictwa kulturowego w mieście, które w czasie wojny planowo było niszczone.
Jak ważne jest dla warszawiaków ich miasto, jego dziedzictwo i historia świadczy popularność ich profilu na portalu społecznościowym, który ma już ponad 120 tys. polubień.
Przyglądają się wybranym przekształceniom i wyburzeniom warszawskich obiektów po 1989 r. i pytają o nasz stosunek do dziedzictwa kulturowego w mieście, które w czasie wojny planowo było niszczone.
Jak ważne jest dla warszawiaków ich miasto, jego dziedzictwo i historia świadczy popularność ich profilu na portalu społecznościowym, który ma już ponad 120 tys. polubień.