Tym razem nie będziemy mówić wyłącznie o śladach kul w murach ani o przestrzelonych kamienicach, które wciąż opowiadają własne historie. Skupimy się na innym rodzaju śladów – znacznie bardziej intymnych i trudnych. Na krwi, która została wylana podczas wojennych działań w stolicy. To temat wciąż delikatny, rzadko podejmowany, a przecież wciąż obecny – zarówno w dokumentach, jak i w pamięci miasta. Staramy się do niego wracać zawsze, gdy pojawiają się nowe materiały źródłowe: zeznania uczestników, archiwalne raporty czy powojenne notatki. Ale równie cenne bywają fragmenty wspomnień przekazywanych szeptem, przypadkowe zasłyszane historie sąsiadów i mieszkańców, które – jak się okazuje – nieraz znajdują swoje potwierdzenie w faktach.